GUERNICA - fakty i mity - chapter II - "Prawdziwa biografia Picasso"

Opowieść w dwóch rozdziałach - prawdziwa historia Picassa i kulisy stworzenia jego największego dzieła jakim jest Guernica – czy nowo odkryta prawda jest równie ciekawa jak legenda wykreowana na potrzeby historii i rynku sztuki?
The Krasnals odkrywają tajniki prawdziwej historii sztuki!
Pogromcy Mitów The Krasnals odsłaniają w kolejnych odcinkach Kulisy sławy i Sekrety gwiazd.
Tym razem biografia Picassa w pigułce, np. dla licealistów. 

The Krasnals "Guernica". 2013. Olej na płótnie. 180 x 520 cm (fragment)

CHAPTER II
Secret Life of Pablo PICASSO.
Prawdziwa biografia Picassa odarta z mitu-legendy „whielkiego artysty”
Wielki Picasso – czy marny Cipasso?

Dziś spróbujemy rozwiązać spór, czy Picasso był wielkim artystą, czy też jego kariera oraz biografia były jedynie wytworem propagandy komunistycznej. Czy gdyby żył, mógłby zostać unicestwiony przez pogromców mitów The Krasnals, jak Sasnal?

Co sprawiło, że kompletnie nijaki facet, jakim był Pablo Picasso, stał się głównym siepaczem XX wiecznej awangardy? Nawet siedząc wygodnie w fotelu, nie wiedział, co robić z rękami. Jak Picasso został artystą, który w swej paryskiej pracowni, u boku pięknej Dory Maar beztrosko malował Guernicę, zagłuszając odgłosy walki? Oto historia człowieka powołanego do malowania przez przypadek, który stał się despotą artystycznym z wyboru.

Na początku był Jose Riuz Blasco – nieobecny, ale przytłaczający ojciec, artysta z pozycją. W roli swego następcy widział starszego syna Ricardo. Picasso w nauce się nie wyróżniał. „Nie był kiepskim uczniem, raczej przeciętny we wszystkim. A zresztą kto wie? Który nauczyciel ośmieliłby się zadać mu podchwytliwe pytanie albo postawić złą ocenę?” – wzdycha były kolega z klasy. Po lekcjach angielskiego w szkole koledzy nazywali go świńską dupą – Pig-ass-o. Aby mieć więcej argumentów w dyskusjach z nimi, zaczął trenować boks.

Otóż Pablo był gorszym bratem bliźniakiem Ricarda. Ricardo był utalentowanym malarzem, o akademickim podejściu do swojej twórczości. Po jego tragicznej śmierci na torze kolarskim, Pablo zaczął podszywać się pod brata.

Ten bardzo nieśmiały chłopak zakrywał usta ręką, gdy mówił. Miał kompleksy, bo się jąkał, a ponadto seplenił, nad czym nigdy nie udało mu się zapanować. Molestowany w dzieciństwie Pablo, szybko zaczął otaczać się kurwami. Z tego samego powodu zaczął malować też gołębie. Poszukiwał męskiego pierwowzoru właśnie u gołębi i u byków. W młodości Pablo występował z grupą wędrownych cyrkowców (stąd okres cyrkowy w jego twórczości), dzięki czemu potrafił sobie samodzielnie zrobić loda. (potrafił sam ze sobą uprawiać sztukę miłości francuskiej)
Jako dziwak, swoją przyszłość mógł jedynie wiązać ze sztuką. Po nieskończonych studiach na Akademii Malarstwa w Madrycie, wyjechał z kraju, by działać dalej w Paryżu. Tam mógł wreszcie cieszyć się dającą wytchnienie anonimowością. Miał wiele kochanek.

Ale jedna z nich odegrała kluczową dla kariery Picassa rolę. W 1936 roku, w Café les Deux Magots w dzielnicy Saint-Germain-des-Prés, poznał piękną chorwacką fotografkę Dorę Maar. Nie podejrzewał, iż w związku z tym czekało go ekspresowe szkolenie mające przygotować go do roli nadwornego artysty propagandy komunistycznej. Picasso był nadal artystą kompletnie nieznanym. Trzeba było nadać mu jakiś wizerunek. Zadanie to powierzono fotografce Dorze Maar, (prawdziwe nazwisko Henriette Theodora Marković), która po latach wspominała: „Picasso nie miał za grosz charyzmy i nie był wysportowany. Opracowałam pewne własne sposoby, aby korzystnie go zaprezentować”. Uczeń nie był może błyskotliwy, ale za to pracowity. Komuniści zlecili mu już w 1937 roku niezwykle istotne zadanie – namalowanie antywojennego obrazu skierowanego przeciw narodowcom na temat Guerniki. Dora Maar była kuratorką, koordynatorem tego zadania a zarazem dokumentalistką powstawania dzieła. Zastanawiający jest fakt jego gorącego zaangażowania politycznego, mimo iż sprawiał wrażenie ignoranta w tych sprawach. Najprawdopodobniej tak jak inni, np. Hemingway, uległ snobizmowi postępu i lewicowości. Inna hipoteza opiera się na fakcie podziwu dla Stalina, który w zamian za 500 ton złota, wspierał hiszpański Front Ludowy ogromnymi dostawami broni, ale przede wszystkim duchowo. Picasso zaszczepiał w umysłach oglądających jego obrazy mglistą mieszankę różnych filozoficznych nakazów. Przekonany iż jego rosnąca pozycja jest skutkiem docenienia talentu a nie kierowana z góry, jako świeżo upieczony ‘guru’ miażdżył każdego, kto mógłby go przyćmić. Stał się rozkapryszonym, brutalnym i wszechmocnym narcyzem. Ogłosił się „przedstawicielem Kubizmu na Ziemi”, posiadającym nadludzką moc.

A teraz nieznane, drobne i niepozorne, ale jak się okazuje kluczowe fakty z życia mistrza Picassa:

Dużo problemów młodego Picassa wynikało z faktu, że miał tylko jedno jądro. Miał jeszcze kompleks Ezopa. Do 15 roku życia wołał na much tapty, a na chleb tep. Wymyślił Guernikę siedząc w wannie i nagle krzyknął zamiast eureka – guernica. Wychowała go wilczyca. I dlatego zrobił portret swojej matki w obrazie Panny lekkich obyczajów z Avignon (Analon). Wpadł też w nałóg hazardowy, stąd jego nazwisko – Pik-as-so, pochodzące od asa pik.

Miał duże zamiłowanie i poparcie dla nazizmu – PicaSSo. Twórczość Picassa zawiera wiele ukrytych nawiązań do jego przeszłości. Chociażby prawa część Guerniki to bezpośrednia ilustracja brutalnego gwałtu, którego ofiarą padł „malarz” w wieku 14 lat. Picasso nie znał podstawowych zasad perspektywy, więc zaczął nurt kubistyczny, aby ukryć braki w wykształceniu. Po ostrym zatruciu farbą, Picasso zaczął utykać na prawą nogę. Kobiety często mawiały do siebie w złości ‘a żeby cię Picasso namalował!’ Picasso który utożsamiał się z bykiem symbolizującym brutalną moc, ustawiał się po przeciwnej stronie cierpiącego konia, nierzadko swojej własnej ofiary, jak w Guernice. Czy na tym polegał jego główny dramat? Na braku akceptacji swej własnej natury, która nakazuje przewodzić, która słabszych ustawia niżej w hierarchii, która nie ma litości dla ofiar? Od najmłodszych lat łapał gołębie… zamykał ich odbicia na kartkach papieru. Jednak nigdy nie udało mu się złowić ich idei.

The Krasnals "Guernica". 2013. Olej na płótnie. 180 x 520 cm