Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy?

The Krasnals Whielki Krasnal "Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy? / tribute to Paul Gauguin". 2014. Olej na płótnie. 150 x 295 cm



„Kto to był? Przyjaciel? Dobry człowiek? Ktoś kto współczuł? Ktoś, kto chciał pomóc? Byłże to ktoś jeden? Czy to byli wszyscy?”

Kafka, Beckett, Ionesco, Mrożek…?

Dlaczego nikt mi nie chce powiedzieć o co w tym wszystkim chodzi?

Wystarczy przyjąć, że Pi równa się 2 przecinek 89 i z każdego koła można zrobić błędne koło.

Złapani bohaterowie sielskiego obrazka – zamknięci w rutynie, w pewnej historii, zmuszeni do powtarzania czynności bez znaczenia; anty-dialogi losowo ściągnięte z kliszy, gra słowna i nonsens.

Czy jakiekolwiek logiczne rozumowanie jest w stanie zbliżyć ich do prawdy? Czują że coś jest nie tak. Jest Józef K., bezradny, z zapętlającym się w kółko pytaniem skąd się tu wziął i dlaczego, są Vladimir i Estragon czekający na Godota. Kręci się też dyrektor zoo i dmuchany słoń który odleciał. Jest i ostatni człowiek zastanawiający się nad przemianą w nosorożca. Są i inni, od czasu do czasu próbujący wyartykułować potrzebę komunikacji, choć za pomocą zupełnie różnych języków. Nie ma tylko wciąż Łysej Śpiewaczki…

Każdy ma swoją historię, swoje pytania, ale wszyscy zawieszeni są w jakimś fragmencie przestrzeni, trwają we fragmencie czasu.

Dwie z wielu możliwych zapewne odpowiedzi: albo logika nie zawsze idzie w parze z naturą, albo mimo wszystko zakradają się w niej błędy.
Jedna z możliwych ścieżek – w masochistycznym tropieniu rytmu i harmonii absurdu?