The Krasnals: Publiczne pieniądze niszczą wolność sztuki, służą wybranej ideologii

February 11, 2010

Publiczne pieniądze niszczą wolność sztuki, służą wybranej ideologii

Wreszcie trafny, przemyślany artykuł dotyczący Artura Żmijewskiego na Obiegu, autorstwa Romy Piotrowskiej!

"Nowe prace Żmijewskiego, czyli zabawa z narodowymi stereotypami"
Roma Piotrowska

Co gorsza, potwierdzają stereotypy o Polsce, a więc nie zmuszają do dyskusji, nie zmieniają utartych sposobów myślenia i może właśnie w tym tkwi (o zgrozo!) ich zagraniczny sukces.

Cóż... nie oczekuję od sztuki idealizacji rzeczywistości, ale domagam się powiewu świeżości, łamania schematów i stereotypów, a nowe prace Żmijewskiego (mam tu na myśli Demokracje i Two Monuments) z pewnością tego nie robią.

Wniosek Romy Piotrowskiej potwierdza tezę, że artyści krytyczni popierający lewicową ideologię, służą nie tyle społeczeństwu, czy Polsce, lecz przede wszystkim własnym karierom. Wykorzystują wręcz swój naród utwierdzając zachód w fałszywych stereotypach ukazujących Polskę jako kraj konserwatywny, ciemnogród, który przede wszystkim charakteryzuje się plagą homofobów, antysemitów, ludzi nietolerancyjnych; w odróżnieniu od cywilizowanych społeczeństw zachodu. Sztuka którą ‘sprzedaje’ zachodowi np. Żmijewski, to czysta atrakcyjna egzotyka, społeczeństwa zachodnie mogą spokojnie zalizywać swoje kompleksy i niedociągnięcia, utwierdzając się w przekonaniu, że jednak są o wiele mil dalej w rozwoju cywilizacyjnym niż zacofana Polska. Jest to dla zachodu bardzo wygodne, oczywiście w celu lansowania swojej własnej wielkości. A sługę odpowiedniej propagandy nagradza obficie!

Kolejni artyści, którzy obrali tę strategię i dzięki niej zrobili karierę, to np. Althamer, Sosnowska, Libera, Sasnal, Kozyra. Są to artyści wyhodowani na naszych pieniądzach. O Monice Sosnowskiej już pisaliśmy, wszyscy to artyści homo sovieticus, którzy gdyby mieli realizować swoje projekty za własne pieniądze, w ogóle by nie istnieli. Niewiarygodne jest to, że po 20-tu latach niby wolności, niby demokracji, sztuka pozostała jednym z najbardziej skorumpowanych i zbiurokratyzowanych obszarów działalności społecznej, opanowywanym przez oszustów i krętaczy, którzy dorobili się dzięki umiejętnemu podlizywaniu się i podkładaniu tyłka tam gdzie trzeba i komu trzeba.