Krasnal Bansky "Kobieta na skraju załamania nerwowego/Pedro Almodovar". 2008. Olej na płótnie. 43 x 54 cm.
Nazywamy się The Krasnals, jesteśmy artystami i oczywiście obywatelami kultury.
Co my myślimy o roli artysty w życiu publicznym
I to jest pytanie które dotyczy właściwie nas wszystkich. Czyli co właściwie zrobić z ciałem po śmierci. To jest pytanie które dotyczy w sposób fundamentalny kultury, naszego zachowania kolektywnego – co my, jako społeczeństwo, mamy zrobić z jednym z członków społeczeństwa, który właśnie odszedł. Kiedy powstają projekty w naszej głowie, to zdajemy sobie wtedy sprawę, że udaje nam się wtedy wybiec naprzód, przed samych siebie, przed nas wszystkich być może!
Zdaliśmy też sobie sprawę, że musimy to robić! Jesteśmy zobowiązani jako artyści do myślenia o tym jak mamy się zorganizować jako społeczeństwo.
To jest tak fundamentalna kwestia, że ciężko o tym mówić. Jeżeli nie będziemy tego robić, nie będziemy w stanie się organizować jako społeczeństwo! Nie będziemy w stanie sami podejmować decyzji, nie będziemy wiedzieć co ze sobą robić w ogóle. Na końcu się okaże że w ogóle nie będziemy wiedzieć kim jesteśmy! Więc jeżeli nie będziemy wytwarzać kultury, w tym najbardziej fundamentalnym sensie, to po prostu przestaniemy być…jesteśmy przekonani…
Więc nie może być tak że artysta jest petentem tylko i wyłącznie, że za każdym razem czuje, że musi prosić władzę o to, żeby w jakimś sensie współuczestniczyła w realizacji tego rodzaju projektów. Ponieważ TO JEST FUNDAMENTALNY OBOWIĄZEK WŁADZY! I jeżeli tego nie będziemy robić, to właśnie się okaże, że nie będziemy wiedzieć co robić ze zmarłymi na przykład.
A to jest link do wypowiedzi "Rajkowska na skraju załamania nerwowego"
Co my myślimy o roli artysty w życiu publicznym
I to jest pytanie które dotyczy właściwie nas wszystkich. Czyli co właściwie zrobić z ciałem po śmierci. To jest pytanie które dotyczy w sposób fundamentalny kultury, naszego zachowania kolektywnego – co my, jako społeczeństwo, mamy zrobić z jednym z członków społeczeństwa, który właśnie odszedł. Kiedy powstają projekty w naszej głowie, to zdajemy sobie wtedy sprawę, że udaje nam się wtedy wybiec naprzód, przed samych siebie, przed nas wszystkich być może!
Zdaliśmy też sobie sprawę, że musimy to robić! Jesteśmy zobowiązani jako artyści do myślenia o tym jak mamy się zorganizować jako społeczeństwo.
To jest tak fundamentalna kwestia, że ciężko o tym mówić. Jeżeli nie będziemy tego robić, nie będziemy w stanie się organizować jako społeczeństwo! Nie będziemy w stanie sami podejmować decyzji, nie będziemy wiedzieć co ze sobą robić w ogóle. Na końcu się okaże że w ogóle nie będziemy wiedzieć kim jesteśmy! Więc jeżeli nie będziemy wytwarzać kultury, w tym najbardziej fundamentalnym sensie, to po prostu przestaniemy być…jesteśmy przekonani…
Więc nie może być tak że artysta jest petentem tylko i wyłącznie, że za każdym razem czuje, że musi prosić władzę o to, żeby w jakimś sensie współuczestniczyła w realizacji tego rodzaju projektów. Ponieważ TO JEST FUNDAMENTALNY OBOWIĄZEK WŁADZY! I jeżeli tego nie będziemy robić, to właśnie się okaże, że nie będziemy wiedzieć co robić ze zmarłymi na przykład.
A to jest link do wypowiedzi "Rajkowska na skraju załamania nerwowego"
Krasnal Bansky "Kobiety na skraju załamania nerwowego/ by Pedro Almodovar". 2008. Olej na płótnie. 43 x 54 cm
No comments:
Post a Comment