October 29, 2009

Charity Auction - Great Heart of MICHAEL JACKSON and JEFF KOONS from The Krasnals for children

Charity Auction for children in Cracow - "Great Heart of MICHAEL JACKSON and JEFF KOONS from The Krasnals for children"
Our painting opens the new, wonderful era of kitsch-pop-art in Poland!



The Krasnals. Whielki Krasnal „Great Heart of MICHAEL JACKSON and JEFF KOONS from The Krasnals for children”. 2009. Oil on canvas. 130 x 180 cm


The Krasnals. Mhaly Krasnal „Great Heart of MICHAEL JACKSON and JEFF KOONS from The Krasnals for children”. 2009. Oil on canvas. 16,5 x 17,5 cm

XVIII Aukcja Wielkiego Serca (Auction of Great Heart) in Cracow, Poland
21 November 2009, at 5 pm The Manggha Centre of Japanese Art and Technology
you can bit also by phone - more info soon!

link to the official site of the Great Heart Society:
http://www.wielkieserce.pl/index2.php?m=aukcje


How many people will have to die
Before we will take a stand
How many children will have to cry
Before we do what we can


Michael Jackson charity song What more can I give

This time we give on the Great Heart Auction - the Big altruistic Heart of Michael Jackson and commercial Great Kitsch Hanging Heart of Jeff Koons sold in 2007 for 23.6 million dollars . With this painting we open up officially era of kitsch-pop-art in Poland! This painting is accompanied with the picture of Mhaly Krasnal - a Cover version of original painting - which was ordered in 7 years old randomly selected child. This is symbolic for this auction for children, both paintings create the wholeness, specific painting installation. And we are wonder what price will reach both hearts together - Michael Jackson's and Jeff Koons's in the implementation of dwarves (The Krasnals), the more that the target is the charity auction in contrast to Sotheby's auction! Last year, at the Great Heart Auction our painting reached the highest price - 31,000 PLN (about 10,000 USD), this year we believe that we will achieve double amount. Buyer will recieve two in one - two images together, but the crucial thing is - that it's the great work, of the highest quality! The image belongs to our Charity Paintings series made specifically for the charity auctions.

...
With these paintings we want to pay homage to the king of pop, which is a symbol of great ideas, even naive faith in natural goodness and love inherent in the sources of human nature. Not without significance is the fact that Michael Jackson gave to charity more than 300 million dollars, and was engaged in promoting that idea among others. He dedicated to it also his famous songs as What more can I give, We Are the World, and numerous concerts.
During his life he supported the greatest number of charitable organizations, including Childrenhelp USA - the largest charitable organization against child abuse. During his concerts he expressed a message of love and concern for the youngest. Michael never wanted to grow up and longed for a real, wonderful childhood. He missed it and wanted to prevent other children from suffering at any cost. But not only that was the reason for his charitable work and mission directed to the youngest. That's what he says:
"All my inspiration and everything I have done in my life, comes from the children. Every song that I sang, each dance. Only they have that purity and innocence. In the faces of children I see God. "

The king of pop was also a great lover and a symbol of KITCH. Accompanied by luxury, intemperance in the salvation of the world desire and lack of distance to himself. He liked to shine, he had a weakness for crystal-lined jackets, gold suits, shiny shoes, shiny military and chivalry gadgets. In art, the most admired luxury, pathos, idolatry, and large formats. But in this kitsch area he could compete with the king of kitsch art - Jeff Koons. His great kitschy Hanging Heart except 23.6 million dollars is distinguished by other impressive data. His perfect shiny surface is covered with more than ten layers of paint, was executed with the highest quality stainless steel, weighs over 1600 kg, measured 2.7 meters, its creation took more than 6000 hours of human labor. Great Jaff Koons's Hanging Heart is an example of the highest quality professional kitsch, and this area is reserved only for outstanding professionals. So the regular artist with a master degree in Fine Arts could not be able even if he wanted to deal with this. And what in the last dozen years has dominated Art in Poland? Any fart in gray followed by a proper support of the corporated art lobby guaranteed fame. (Current Polish mega pseudo-surrealists and other realistic or abstract artists are artificially created products. They lack imagination, enthusiasm, luster, there is no life in them, that's a miracle actually they are able to breathe.)

...
We declare that with this painting "Great Heart of MICHAEL JACKSON and JEFF KOONS from The Krasnals for children" we open style of kitsch-pop-art in Poland, we will promote, represent and create this style in Poland, and become its kings. Our new signature is symbolic for our kitsch-pop-art paintings - our initials TK (The Krasnals) - here as The Kings with a crown - inspired by the signature of Michael Jackson.



We Declare that we are closing phase of Polish sentymental gray art (minimal art, polish art, polish shit art), finish our masochistic national tendency to sink in a depressing gray and open the era of color, joyful, kitsch-pop-art. Let us enjoy consumerism honestly, without stings of remorse , especially in a time of crisis, let the real perfect kitsch host in great hearts of our viewers!

The Dwarfs (The Krasnals) bring joy and always help children!
All the best!
The Krasnals

...

P.S. the text is an integral part of our installations, written in the scribbler style, very kitschy and pop-art, so is to remain in such form and accompany the pictures during the auction!

If possible, we wish that the pictures were brought with the light thrown from the reflector on the paintings, and accompanied by the Michael Jackson's song "What more can I give". We hope that this can be made, the effect will be divine!
Our project for this auction consists of three basic components:
- Two paintings
- Text
- light effects and song of Michael Jackson "What more can I give"



October 28, 2009

Gala Effie Awards 2009

SAR - ASSOCIATION OF ADVERTISING AGENCIES IN POLAND - during the gala became the holder of the painting by The Krasnals "Extort the art" with toilet paper with Marilyn Monroe pattern.
This image is the first of the SAR's planned collection of contemporary art .
It can also be purchased by everyone as a print with the latest issue of Sztuka.pl monthly - the beautiful print on hard paper is attached there.
























The Krasnals "Exort the Art". 2009. Mixed media on canvas. 92 x 75 cm




















Masked Dwarf on the photo:




Gala Effie Awards 2009

SAR - STOWARZYSZENIE AGENCJI REKLAMOWYCH W POLSCE - podczas gali został posiadaczem obrazu The Krasnals "Wydrzyj sobie sztukę" z papierem toaletowym we wzór Marylin Monroe.
Obraz ten jest pierwszym z zaplanowanej kolekcji sztuki współczesnej SAR-u.

Można go nabyć również w formie wydzierki w najnowszym numerze Sztuki.pl.


The Krasnals "Wydrzyj sobie sztukę". 2009. Technika mieszana na płótnie. 92 x 75 cm


Zamaskowany Krasnal na zdjęciu.

Najnowszy obraz sztuki polskiej na podstawie tekstu Łukasza Gorczycy o Arte Polo


The Krasnals. Whielki Krasnal "Polish Art" 2009. Olej na płótnie. 30 x 40 cm


The Krasnals. Whielki Krasnal "Minimal Art" 2009. Olej na płótnie. 70 x 50 cm

SHIT ART – zajął miejsce na podium sztuki polskiej po wykopaniu z niego sztuki określonej przez SHIT ART jako ARTE POLO. Wkraczając na podium przejął bez skrupułów wszystkie cechy ARTE POLO opisywane przez siebie jako negatywne.


SHIT ART (na podstawie opisu ARTE POLO przez Rastra) - gatunek we współczesnej plastyce polskiej o specyfice zbliżonej do disco polo w muzyce. Wartości czysto artystyczne zostają w nim zastąpione wartościami komercyjno-rozrywkowymi. Popularny jednak - odmiennie niż disco polo - także wśród elit społecznych, od niewyrobionej publiczności po niektóre kręgi kolekcjonerów, galerników i krytyków. Wystawy SHIT ART organizują także niektóre państwowe muzea i galerie za pieniądze podatników (np. ekspozycje Wilhelma Sasnala w Zachęcie czy Rogalskiego oraz Budnego w CSW w Warszawie). W świadomości mało zainteresowanego sztuką Polaka jest to jedyny, główny i najlepszy nurt we współczesnej plastyce, co bez wątpienia przyczynia się do komercyjnego sukcesu tego gatunku.
SHIT ART jest z natury fabularne i figuratywne, oraz zgodnie z najnowszymi trendami w modzie zmienia się na abstrakcyjne lub surrealizujące. Ale to zależy ściśle od aktualnego zapotrzebowania na rynku. SHIT ART jest programowo ładne, ale jednocześnie smutno-szare (choć z powodu braku warstwy intelektualnej w efekcie końcowym w praktyce infantylne, niezręczne i bezpłciowe) po to aby zaspokoić potrzeby gustu kolekcjonerów. Jak się okazało, stało się trafniejsze jeśli chodzi o gust polskiej publiczności niż ARTE POLO gdyż trafiło w gust najniżej rozwiniętej warstwy intelektualnej, która z kolei ma największe pretensje do tego aby nią być.

Do największych rekinów SHIT ART należą tacy potentaci jak wspomniany już Wilhelm Sasnal, czy Marcin Maciejowski, których działalność w zasadzie nie daje się opisywać terminem sztuka. Wilhelm Sasnal maluje karykaturalne obrazy namolnie stosując metodę szablonowego efektu powstającego podczas kopiowania wzoru z rzutnika lub wydruku z Internetu. Sasnal najbardziej wypłynął dzięki niezawodnej zawsze metodzie podjęcia tematu Holocaustu oraz dzięki zakupie kilku jego obrazów przez sprytnego spekulanta sztuki Charlsa Saatchiego, który już pozbył się części z nich z zyskiem dla siebie na aukcjach. Bohaterami tych obrazów są według autora bohaterowie życia codziennego, czyli jak w ARTE POLO typy prowincjonalno-gminne z Tarnowa lub Mysłowic, np. Anka - żona artysty, syn. Typowa wiocha! Ale tak naprawdę trudno zrozumieć, co te przykre dla oka wizje mają wspólnego z naszą rzeczywistością i dlaczego tak bardzo bawią polską a tym bardziej zachodnią publiczność (pewnie to pozostałości po wizji Polski jako kraju egzotycznego kiedy to w latach 90-tych jeszcze myślano że u nas żyją misie polarne). Bawią również dlatego, że za sprawą spekulacji rynkowych największych kolekcjonerów zaczęły osiągać rekordowe jak na polskie malarstwo ceny: na aukcji w 2007 roku w Christie’s sprzedał się obraz Sasnala „Samoloty” za 396 tys. dolarów, w 2008 roku za 229.250 funtów również jego „Palące dziewczyny”. Wilhelm Sasnal lubi się powoływać na polskość (shit-polskość?) swoich obrazów, a nowobogacka publika najwyraźniej uważa, iż malowane olejnymi farbami infantylne obrazki to absolutnie coś najlepszego, na co stać polskich malarzy. Marcin Maciejowski – praktycznie to samo co Sasnal. A Rafał Bujnowski to jeszcze raz to samo, ale to już w ogóle nie wiadomo co. Bogacka z Budnym - zainspirowani zachodnią modą na abstrakcję w dobie kryzysu, sumiennie dbają o zapewnienie podaży na tego rodzaju towar w Polsce, w odpowiedniej szaro burej polskiej kolorystyce. Pretensjonalny typ artystowski w ramach SHIT ART prezentuje Monika Sosnowska. Z powodzeniem jedzie na sentymentalnym kiczu postpeerelowskich motywów. Kontakt z tym nazwiskiem sprawia, że odbiorca momentalnie naraża się na pochłonięcie części jego cennego mózgu przez beton lub przedziurawienie dołującym żelaztwem. Prospołeczny zaangażowany typ to z kolei Żmijewski, który wypłynął dzięki niemoralnemu wykorzystywaniu niepełnosprawnych i innych ofiar losu.
Poza tym panuje moda na zniewieściałych czy zgejonych twórców introwertyków, których już sama postawa wychudzonego typa z podkrążonymi oczami, z szalikiem wokół szyi, rozciągniętym swetrem, okularami koniecznie w grubych oprawkach, w trampkach, sugeruje chorobę nie tylko fizyczną ale i psychiczną. Jako plus podaje się że są zamknięci i wrażliwi. A to z kolei sprawia że totalnie nie umieją się zachować przed kamerami czy podczas publicznych wystąpień, gdyż miejsce reklamowanej przez ich menedżerów wewnętrznej inteligencji zastępuje pustka, wręcz totalny debilizm. Z tego też powodu nie mogą osiągnąć poziomu artysty z charyzmą, gdyż nie są w stanie samodzielnie nawiązać kontaktu z publicznością, wszędzie muszą reprezentować ich menedżerowie i wyręczać w najdrobniejszych ruchach. A po wystawach w publicznych galeriach, załatwionych przez wspomnianych menedżerów i zmontowanej odpowiedniej biografii zarabia się na tych obstawionych szczurach wyścigowych wystawiając np. na targach Frieze albo Basel.



Obrazy Polish Art i Minimal Art są symbolem końca epoki Shit Artu bo nic nowego w tym temacie nie da się wymyślić. Bogacka czy inni neoabstrakcjoniści i przedstawiciele szarego malarstwa sasnalowatego mogą jedynie automatycznie powtarzać i multiplikować to samo. Dokładnie tak jak robią to rzemieślnicy na zamówienie, na zasadzie fuchy, ale to nie ma już nic wspólnego z twórczością, ze sztuką. Ich wysiłki są daremne.

Tekst źródłowy o ARTE POLO ( http://www.raster.art.pl/tygodnik/s_artepolo.htm ):
ARTE POLO - gatunek we współczesnej plastyce polskiej o specyfice zbliżonej do disco polo w muzyce. Wartości czysto artystyczne zostają w nim zastąpione wartościami komercyjno-rozrywkowymi. Popularny jednak - odmiennie niż disco polo - także wśród eli społecznych, od niewyrobionej publiczności po niektóre kręgi kolekcjonerów, galerników i krytyków. Wystawy ARTE POLO organizują także niektóre państwowe muzea i galerie za pieniądze podatników (np. ekspozycje Duda-Gracza w Muzeum Śląskim w Katowicach czy w Muzeum Etnograficznym w Warszawie). W świadomości mało zainteresowanego sztuką Polaka jest to jedyny, główny i najlepszy nurt we współczesnej plastyce, co bez wątpienia przyczynia się do komercyjnego sukcesu tego gatunku. ARTE POLO jest z natury fabularne i figuratywne, co przekonuje widza, iż autor musiał się poważnie napracować nad swoim dziełem: wymyślić temat, a potem jeszcze namalować wszystko „jak żywe”. To wszystko jest oczywiście fikcją gdyż po pierwsze twórcy ARTE POLO malują w kółko to samo, nie muszą więc nic wymyślać, a po drugie tak naprawdę unikają poprawnego anatomicznie rysunku i zastępują go własną, obrzydliwą, karykaturalną manierą, co również, rzecz jasna, nie kosztuje ich wiele fatygi. ARTE POLO jest programowo brzydkie, po to aby zaspokoić potrzeby złego gustu polskiej publiczności. Do największych rekinów ARTE POLO należą tacy potentaci jak wspomniany już Jerzy Duda-Gracz, czy Zdzisław Beksiński, których działalność w zasadzie nie daje się opisywać terminem sztuka. Duda-Gracz maluje karykaturalne obrazy w burych kolorach przypominające kiepskiej jakości ilustracje do bajek. Bohaterami tych obrazów są według autora typy prowincjonalno-gminne, ale tak naprawdę trudno zrozumieć, co te przykre dla oka wizje mają wspólnego z naszą rzeczywistością i dlaczego tak bardzo bawią polską publiczność. O tym jak bardzo bawią, świadczą rekordowe ceny obrazów Dudy Gracza osiągnięte na aukcjach w 1996 roku: 45 tys. zł za dużą, olejną „Fantazję tatrzańską”, 27 tys. zł za „Spacerek”. Duda-Gracz lubi się powoływać na polskość (arte-polskość?) swoich obrazów, a nowobogacka publika najwyraźniej uważa, iż malowane olejnymi farbami karykatury to absolutnie coś najlepszego, na co stać polskich malarzy. Beksiński - zainspirowany zachodnimi okładkami książek science-fiction - mozolnie, z dbałością o iluzję, maluje infantylne wizje zjawisk nadprzyrodzonych, fantastycznych ruin, potworów. Jego ambicją jest dostarczenie widzowi emocji pokrewnych tym, jakich doznaje się oglądając kasety video z amerykańskimi horrorami. Pretensjonalny typ artystowski (czyli „Jestem Wielkim Artystą”) w ramach ARTE POLO prezentuje Franciszek Starowieyski. Już sam strój mistrza - szyja opleciona kolorową chustką - wywołuje pioronujące wrażenie na widzach. Poza tym twórca jest urodzonym gawędziarzem, co zapewnia mu sukces telewizyjny. Reszta, w tym nieznośne rysunki Starowieyskiego (gołe, tłuste baby) nie ma już większego znaczenia, wobec gwiazdorskiej pozy mistrza. Porównując tę sytuacje do muzyki, możnaby powiedzieć, że Starowieyski jest artystą z playbacku. Warto tu również wspomnieć o niezwiązanych z konkretnymi nazwiskami, ale również istotnych zjawiskach w ramach ARTE POLO, m.in.: - skórki albo obierki czyli skóroplastyka - zaskakujące pomysłowością obrazy wykonane ze skóry (szczególnie lubiane gołe baby w wersji z zegarem); - landszafty czyli cudne widoczki - dla patriotycznie nastawionych melomanów - Żelazowa Wola jesienią; - polpierdy, oficjalnie: szarża ułańska (skrót utworzony przez podobieństwo fonetyczne do niemieckiego zwrotu polnische Pferde - polskie konie). Obok współczesnych realizacji należy również wspomnieć o obrazach sprzed 50 lub co najwyżej 100 lat malowanych przez polskich emigrantów w Monachium lub ich naśladowców i kupowanych dziś namiętnie na aukcjach jako zabytki kultury polskiej.

Michael Jackson THIS IS IT

Nie przypadkowo informację o aukcji dajemy w dzień, kiedy to do kin wchodzi film "This is it" - dokument będący zapisem ostatnich miesięcy życia króla popu Michaela Jacksona przygotowującego się do powrotu na scenę.

Wielkie Serce Michaela Jacksona i Jeffa Koonsa od Krasnali dla dzieci



Wielkie Serce Michaela Jacksona i Jeffa Koonsa od Krasnali dla dzieci

XVIII Aukcja Wielkiego Serca
na rzecz wychowanków Specjalnego Ośrodka Szkolno Wychowawczego im. Jana Matejki w Krakowie- najstarszej placówki tego typu w mieście.

Aukcja odbędzie się 21 listopada 2009 r. o godz.17.00
w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha
ul. M. Konopnickiej 26, Kraków
http://www.wielkieserce.pl/index2.php?m=aukcje
katalog aukcyjny:
http://www.artinfo.pl/?lng=1&lngcode=pl&pid=catalogs&sp=auction&id=1079&sobj=1

Wystawa przedaukcyjna

14 - 20 listopada 2009
w Muzeum Historycznym miasta Krakowa PAŁAC KRZYSZTOFORY
Rynek Główny 35


Gospodarz wieczoru:
Anna Dymna
Prowadzenie aukcji:
Andrzej Starmach

The Krasnals. Whielki Krasnal „Wielkie Serce Michaela Jacksona i Jeffa Koonsa od Krasnali dla dzieci”. 2009. Olej na płótnie. 130 x 180 cm


The Krasnals. Mhały Krasnal „Wielkie Serce Michaela Jacksona i Jeffa Koonsa od Krasnali dla dzieci”. 2009. Kredki na papierze. 16,5 x 17,5 cm
How many people will have to die
Before we will take a stand
How many children will have to cry
Before we do what we can


Michael Jackson charity song What more can I give


Tym razem na Aukcję Wielkiego Serca przekazujemy Wielkie Altruistyczne Serce Michaela Jacksona i komercyjne sprzedane w 2007 roku za 23.6 miliony dolarów Wielkie Kiczowate Wiszące Serce Jeffa Koonsa. Otwieramy tym obrazem oficjalnie epokę kicz-pop-artu w Polsce! Na aukcję Wielkie Serce przekazujemy również obraz Mhałego Krasnala – jest to Cover version obrazu Whielkiego Krasnala - został zamówiony u 7 letniego przypadkowo wybranego dziecka.
Jest to symboliczne dla tej aukcji, oba obrazy tworzą całość, swoistą instalację malarską.
A ciekawe za ile w 2009 roku sprzedadzą się oba serca razem - Michaela Jacksona i Jeffa Koonsa w wykonaniu Krasnali, tym bardziej że cel jest charytatywny w odróżnieniu od aukcji w Sotheby’s! W zeszłym roku na aukcji Wielkie Serce nasz obraz sprzedał się najdrożej, za 31 tysięcy złotych, w tym roku wierzymy że osiągniemy kwotę podwójną. Nabywca otrzyma dwa w jednym – dwa obrazy
razem, niemniej jednak rzecz niezwykle istotna – jest to również towar (sztuka, dzieło) najwyższej jakości!!! Obraz należy do serii naszych Charity Paintings (obrazów charytatywnych) wykonywanych specjalnie na aukcje charytatywne.

...
Obrazami tymi chcemy złożyć hołd królowi popu, będącego symbolem wielkich idei, naiwnej wręcz wiary w naturalne dobro i miłość tkwiącą u źródeł natury ludzkiej. Nie bez znaczenia jest fakt, że sam Michael Jackson przekazał na cele charytatywne ponad 300 milionów dolarów, angażował się w propagowanie i podchwycenie tej idei przez innych. Temu poświęcone były kultowe utwory jak What more can I give, We are the World oraz liczne koncerty.
Za życia wspierał największą ilość organizacji charytatywnych, w tym Childrenhelp USA – największą organizację charytatywną przeciwko znęcaniu się nad dziećmi. Podczas koncertów wyrażał przesłanie miłości i słowa będące wyrazem troski o najmłodszych. Michael nigdy nie chciał dorosnąć i tęsknił za prawdziwym, godnym dzieciństwem, jego samego ono ominęło i za wszelką cenę chciał zapobiec cierpieniom innych dzieci. Ale nie tylko to było powodem jego działalności charytatywnej i misji w kierunku najmłodszych. Najlepiej sam o tym mówi:
„Wszystko czego dokonałem w życiu, zawdzięczam inspiracji, która płynie z dzieci. Każda piosenka którą zaśpiewałem, każdy mój taniec. Tylko one mają w sobie tę czystość i niewinność. W twarzach dzieci widzę Boga.”

Król popu był również wielkim miłośnikiem i symbolem kiczu. Towarzyszyły mu przepych, nieumiarkowanie w chęci zbawiania świata i brak dystansu do własnej osoby. Lubił lśnić, miał słabość do wysadzanych kryształami marynarek, złotych garniturów, lakierek, błyszczących gadżetów militarnych czy rycerskich. W sztuce najbardziej cenił przepych, patos, bałwochwalstwo i duży format. Ale w tej dziedzinie o miejsce do tronu konkuruje z artystycznym królem kiczu – Jeffem Koonsem. Jego Wielkie Kiczowate Wiszące Serce prócz zarobionych 23.6 milionów dolarów wyróżnia się również innymi imponującymi danymi. Jego perfekcyjna błyszcząca powierzchnia pokryta jest ponad dziesięcioma warstwami farby, wykonane zostało z najwyższej jakości stali nierdzewnej, waży ponad 1600 kg, mierzy 2,7 metrów, jego stworzenie zajęło ponad 6000 godzin ludzkiej pracy. Wielkie Wiszące Serce Jaffa Koonsa jest przykładem najwyższej jakości profesjonalnego kiczu, a ta strefa zarezerwowana jest tylko i wyłącznie dla wybitnych profesjonalistów. Byle artysta z dyplomem z ASP nie może i nie jest w stanie choćby chciał, się tym zajmować. A co w ostatnich kilkunastu latach zdominowało sztukę w Polsce? Jakiekolwiek pierdnięcie na szaro przy odpowiedniej oprawie ze strony korporacji sztuki gwarantowało super sławę. (Obecni mega polscy pseudonadrealiści i inni realisto abstrakcjoniści to sztucznie wykreowany wytwór. Niech się bujają, gdyż brakuje im polotu, zachwytu, połysku! Nie ma w nich życia, właściwie cud że oddychają.)
...
Oświadczamy, że obrazem Wielkie Serce Michaela Jacksona i Jeffa Koonsa od Krasnali dla dzieci otwieramy styl kicz-pop-artowski w Polsce, będziemy promować, reprezentować i kreować ten styl w Polsce, więc mianujemy się jego królami. Symbolem staje się nasz nowy podpis do obrazów kicz-pop-artowskich – nasze inicjały TK - The Kings z koroną – inspirowane podpisem Michaela Jacksona.

Ten obraz jest najważniejszy gdyż będzie otwierać ten styl, polski pop art i polski kicz. Prawdziwy polski oszałamiający kicz-pop-art! Będziemy robić sztukę dla ludzi, dlatego jako pierwszych idoli wybraliśmy dwóch wyjątkowych przedstawicieli kiczu. Oto czym będzie się charakteryzować nasz styl na przykładzie obrazu Wielkie Serce Michaela Jacksona i Jeffa Koonsa od Krasnali dla dzieci. Krótki opis techniczny: Obraz perfekcyjnie łączy znakomitą tradycję klasyczną z nowoczesnym popartowskim spojrzeniem w wydaniu neopostmodernistycznym. Jest idealny w każdym calu: doskonale zrównoważona kompozycja, równowaga kolorystyczna, świetnie zróżnicowany fakturowo – od podmalówki poprzez różnej grubości tekstury, aż po wspaniale położone laserunki nadające ostateczną niezwykłą głębię przestrzeni poszczególnych form jak i całej kompozycji obrazu. Świetny rysunek w połączeniu z doskonałym gestem malarskim wydobywający zabójczo porywającą formę.
Oświadczamy, że zamykamy fazę prosasnalowej polskiej szarości (minimal art, polish art, polish shit art), kończymy nasze masochistyczne narodowe zapędy do zatapiania się w dołującej szarości i otwieramy erę kolorowego, radosnego, otwartego kicz-pop-artu. Cieszmy się szczerze, bez wyrzutów sumienia konsumpcjonizmem, szczególnie w dobie kryzysu, niech prawdziwy doskonały perfekcyjny kicz zagości w wielkich sercach naszych widzów!

Krasnale niosą radość i zawsze pomagają dzieciom!

Pozdrawiamy!
The Krasnals – The Kings


...

P.S.
tekst jest nieodłączną częścią naszej instalacji, napisany w stylu grafomańskim, wyjątkowo kiczowatym i pop-artowskim, ma pozostać w takiej formie i towarzyszyć obrazom!

Jeśli to możliwe, życzymy sobie aby obrazy zostały wyniesione przy zgaszonym świetle na sali i rzuconym świetle z reflektora na obrazy, oraz aby na ten czas została włączona piosenka Michaela Jacksona „What more can I give”. Mamy nadzieję że uda się to wprowadzić, efekt będzie boski!
Nasz projekt na tę aukcję składa się z trzech podstawowych składników:
- dwóch obrazów
- tekstu
- efektów świetlnych i utworu Michaela Jacksona „What more can I give”


October 23, 2009

MTV The Krasnals - Mission Impossible



THE KRASNALS MTV

The Krasnals - The Kings – MTV Kitch-Pop Channel

This video clip officially opens our music channel, which will show hits - music videos in a unique edition of The Krasnals - The Kings. Here comes the long-awaited joyous era of kitsch-pop art, which will finally break hated by a large audience Polish sphere of gray, boring, over intellectual art, all of this great Polish Art Shit, which we The Krasnals definitely are opposed.

For the purposes of this era, we will use our new logo which is inspired by Michael Jackson - our guru of pop and kitsch.

It is no coincidence that we start our TV station at the beginning of the autumn-winter season, because our music videos are recommended during that period when the depression comes by autumn-winter. We hope to contribute to a reduction of suicide statistics at that time. And that is precisely the social aspect of art involved in our new project. Depression is one of the major problems of our nation and we want to address it.

The video contains dramatic scenes that are not recommended for people under 18 years of age. If you are under 18 years old, you must not come here because it could badly affect the meticulously created by the different education systems your system of values!

Side effects: - Possible inappropriate behavior with respect to the surrounding reality, intolerable environment, which may cause that you want to become an artist or think you're krasnale (schizophrenia)

October 22, 2009

MTV The Krasnals - Mission Impossible


THE KRASNALS MTV
The Krasnals - The Kings – MTV Kitch-Pop Channel


Tym oto teledyskiem otwieramy uroczyście nasz muzyczny kanał, w którym będziemy nadawać hity – teledyski w niepowtarzalnym wydaniu The Krasnals – The Kings. Oto nadeszła oczekiwana od dawna radosna era kicz-pop-artu, która przełamie nareszcie znienawidzoną przez szeroką publiczność polską sferę szarej, nudnej, przeintelektualizowanej sztuki, cały ten wielki polski Shit Art, któremu my krasnale zdecydowanie się przeciwstawiamy.
Dla celów tej epoki będziemy używać nasze nowe logo zainspirowane Michaelem Jacksonem – naszym guru popu i kiczu.
Nie przypadkiem ruszamy z naszym TV Station z początkiem sezonu jesienno-zimowego, gdyż teledyski nasze zalecane są właśnie w tym okresie gdy dopada nas depresja jesienno-zimowa. Mamy nadzieję że przyczynimy się do obniżenia statystyk samobójstw w tym czasie. I to jest właśnie aspekt sztuki społeczno-zaangażowanej w naszym nowym projekcie. Depresja jest jednym z głównych problemów naszego narodu i dlatego chcemy się nim zająć.


Teledysk zawiera drastyczne sceny nie polecane dla osób poniżej 18 roku życia. Jeśli nie masz 18 lat, nie wolno ci tu wchodzić bo to może źle wpłynąć na misternie kreowany przez różne systemy edukacyjne twój system wartości!

Efekty uboczne:
- możliwe nieadekwatne zachowanie w stosunku do otaczającej rzeczywistości, nietolerowanie przez otoczenie, co może spowodować że możesz zechcieć zostać artystą albo że jesteś krasnalem (schizofrenia)

October 6, 2009

RISING OF DWARFS

Happening in Berlin with Orange Alternative

RISING OF DWARFS


..Zwergenaufstand - Berlin- Dresden - Warschau - gemeinsame Sache ..


http://www.myspace.com/orangenealternative

In the Rising of Dwarfs take part Polish and German dwarfs:

Major Waldemar Frydrych (Orangene Alternative)
Eurozwerge (Dresden)
The Krasnals (Polen)
Dr. Dirk Moldt (DDR Oppositioneller)

October 1, 2009

z wernisażu Brand New Art w Krakowie

.

Dużo ciekawych zdjęć z otwarcia i wystawy:

http://www.artworld-tm.com/index.php?page=blog.Home

i o naszej prezentacji:
http://www.artworld-tm.com/index.php?page=blog.Home&id=34



24 września w siedzibie korporacji art word™ przy ul. Szlak 77 w Krakowie odbył się wernisaż wystawy Brand New Art, tym samym dokonała się oficjalna inauguracja działalności nowego biura-galerii. Artyści musieli odnaleźć się w nietypowej dla sztuki przestrzeni zaaranżowanej na biuro. Zaproszeni artyści próbowali odpowiedzieć na pytanie: Czy sztuka przeminęła dla ekonomi?, postawione przez Piotra Sikorę, kuratora wystawy.


W wystawie wzięły udział cztery grupy, których działalność już wcześniej na różny sposób odwoływała się do świata biznesu i ekonomi. Grupa The Krasnals w pracy ART KOMPROMITACJA jak zwykle bardzo ostro skrytykowała kondycję polskiej sztuki współczesnej, oraz pomysł stworzenia korporacji złożonej z artystów. Przygotowana przez Krasnali instalacja składała się m in. z filmu video i segregatora w którym znalazły się prowokujące, a często budzące nawet niesmak prace graficzne. Członkowie grupy nie ujawnili swojej tożsamości, na wernisażu pojawili się incognito.
Piotr Zdybał

Jakkolwiek nie traktować by sztuki The Krasnals przyznać im trzeba, że jako grupa do perfekcji opanowali kwestię budowania rozpoznawalności, tworzenia marki i kreowania tzw. czarnego PR-u.

Krasnale znowu zaatakowali. Przerywając domniemaną „zmowę milczenia” mają okazję wkurzać, rozśmieszać, degustować, deprymować, z piedestału strącać i na piedestale stawiać, uwierać, zachwyt wzbudzać, litość wzbudzać, szerzyć demagogię, ignorować i być ignorowanymi, „efekt The Krasnals” rozprzestrzeniając. Kontekst, w jakim odnalazły się ich pracę na wystawie Brand New Art nie skłania jednak ani do zastanawiania się nad moralnym wymiarem ich ataków, ani nad tym kto padnie ich następną ofiarą.
The Krasnals w sposób oczywiście negatywny odnoszą się do relacji panujących w świecie sztuki. Działając w sposób partyzancki (guerilla marketing) budują totalną krytykę kondycji polskiej sztuki współczesnej. Grając kabaret mainstrem’u, prowokują i atakują często posługując się rynsztokowym językiem i agresywnymi hasłami.

Prezentowana podczas wystawy Brand New Art przygotowana specjalnie na tą okazję instalacja mówiąc delikatnie w sposób dwuznaczny odnosi się do idei łączenia ekonomii i sztuki. Wchodzi w konflikt z korporacyjnym decorum, rozbija powagę miejsca wtłaczając do przestrzeni głośną muzykę. Atakuje sam pomysł tworzenia korporacji artystów i wyśmiewa idee pieniądza w ogóle.
Obecność The Krasnals na wystawie nie jest powodowana chęcią wprowadzania ich sztuki na salony (bo jaki z korporacji salon). Nie chodziło nam równie o wyrażenie upodobania do kontrowersyjnych akcji grupy. Jest to próba odczytania ich oczywistej obecności w polskim świecie sztuki w odmienny sposób. Skupienia się nie tyle na tym kto, kogo i dlaczego ale zaakcentowania podobieństwa pomiędzy działaniami The Krasnals a najbardziej alternatywnymi metodami wykorzystywanymi przez specjalistów od marketingu i kreowania marki.
Do wszelkich kontrowersji, jakie narosły na działalności The Krasnals chcemy odnieść się z dystansem i potraktować je jako część wielkiej rzeźby. Pomimo że najczęstszą recenzją środowiska krytyków, artystów i kuratorów jest niesmak i ostentacyjne milczenie to nie można całkowicie zignorować ich twórczości, która odbiła się echem w polskim świecie sztuki.

Piotr Sikora
.